Take your time ;)

Om er nog even op terug te komen. Nieuwjaar was apart! Ik vond het vooral erg raar dat het bij mij 6 uur savonds was, en dat bij jullie het nieuwe jaar al begon! Was een apart momentje. Gelukkig kreeg ik veel videos van al het mooie vuurwerk in Nederland. Deed me goed, want dat was hier in het hotel niet echt. Op andere plekken gebeurd dat wel, maar lang niet zo uitegbreid als in Nederland. Na 12 uur is het snel naar buiten, een rondje over de straat, maar, we waren zowat de enige!? Het was uitgestorven op straat! Hoe hilarisch, ik denk dat het door iedereen op veel verschillende manieren gevierd word. Eerder op de de avond schrijven we op een papiertje wat we van het afgelopen jaar achter ons willen laten, en op de andere kant wat we komend jaar willen voor onszelf. Het papiertje stoppen we in een gemaakt stro-en popptje die na 12en in brand word gestoken. Ook krijgen we een handjevol linzen, die we in onze broekzak moeten stoppen, voor geluk en welvaart. Kom nu nog linzen tegen tussen mn spullen en in de badkamer ;). De druiven staan voor elke nieuwe maand van het jaar. Je moet dus bij elke druif een wens doen voor die maand. Geloof me, dat zijn er veel hoor!! Is me niet helemaal gelukt om voor elke maand iets te wensen, maar er zaten zeker wat mooie wensen tussen. Ook dacht ik dat we deze druiven meteen om 12 uur naar binnen moesten werken, maar ook dat werd door iedereen op een andere manier gedaan, lachen! 

Mijn benen zijn moe en verzuurd van een hele week dansen, maar dit word mijn laatste avond in Cali en die kan ik niet zonder dansje voorbij laten gaan. Ik ben Cali dansend begonnen en zal de stad ook weer dansend verlaten. Ik dans tot in de vroege uurtjes en begin mijn jaar zo heerlijk!! Cali was leuk. Ook al hing het van feesten aan elkaar vast. Tijd om te detoxen en de rust van de natuur weer op te zoeken. Ik ben er aan toe :) 

Ik neem een nachtbus naar het plaatsje Neiva waar ik in een klein familie hostel aankom. Dus weer alleen Spaans praten! Er werken twee ontzettend lieve vrouwtjes die mijn hart verwarmen. De manier waarop ze voor hun gasten zorgen en het deze naar hun zin maken. Zonder een woord Engels, heerlijk. Ik laat mijn bagage hier achter en vertrek een dag later naar Villavieja, naar de Tatacoa woestijn. Een ontzettend mooi en bijzonder landschap. Heet. Droog, Woestijn. Voor in de avond charter ik een hangmat om in te overnachten. Ik zie weinig tot geen toeristen hier en ben dus echt `alleen`  onderweg. Geen idee hoe ik morgen weer bij het hotel terug kom, aangezien je zo ver van de bewoonde wereld bent, maar zoals altijd, gaat het allemaal heel makkelijk en vanzelf. Hier in de woestijn is de sterren observatory, waar ik heel graag naartoe wil. De sterren die ik savonds zie, het is zo mooi, het zijn er zoveel! Echt prachtig. In Juli en Augustus komen mensen vanuit de hele wereld hier naartoe en kun je de melkweg zien. In het spaans word er van alles verteld. Met een speciale zaklamp die ontzettend ver het universum in schijnt krijgen we verschillende sterrenbeelden te zien en verhalen te horen. Uiteraard krijg ik er maar een klein deel van mee, maar de ervaring ansich is al heel bijzonder. De volgende dag word ik door een jongen van het hotel op de moter terug gebracht naar het dorpje Villavieja, vanuit daar neem ik weer een busje naar Neiva. Het busje dropt me, op vraag van mij, ergens halverwege af en vanuit daar word ik weer door een motortaxi naar het hotel gebracht. Gaat allemaal zo simpel! Super is dat.

Ik heb geen nacht meer geboekt aangezien ik met de nachtbus verder reis. Mijn bagage ligt bij de familie in huis en daar mag ik dus de hele dag verblijven. Een man, die ook mijn gids was in de woestijn heeft deze familie geholpen om aan inkomsten te komen. Hij beheert hun boekingen op hostelworld.com en belt dit weer door aan deze lieve dames. Het is een grote familie, oma is 88, geen idee of ze zich van mijn aanwezigheid bewust is geweest. Ze heeft veel zorg nodig. Een andere zus van de twee dames is blind, een andere broer is ook niet helemaal fit zo lijkt het me. Een jaar of twee geleden hebben toeristen geholpen het parkje (wat voor hun huis ligt) opnieuw aan te leggen. Hier staan fruitbomen, kruiden ed. Mooi hoe de gemeenschap hier samenwerkt om het leefbaar te maken met en voor elkaar. En wat ook zo fijn is, ik voel me hier veilig. Het is dorps en minder groot en dus minder gevaarlijk als grotere steden. Ook hier zijn wijken die minder veilig zijn, maar ik begeef me in een veilige buurt. Eindelijk weer lekker `onbezorgd` (uiteraard altijd met gezond verstand, maak jullie maar geen zorgen ;)) op straat wandelen s`avonds. Ik wil in de avond erop gaan om te eten, maar ze nodigen me uit om bij hun mee te eten. Heerlijk. Was een bijzondere dage met deze mensen. Ik krijg ook een rondleiding in het parkje en we plukken fruit van de bomen. Hiervan staan een aantal fotos op facbook. Die fotos zijn van mijn dag bij deze familie. 

In de nacht reis ik door naar Armenia, om daar in de ochtend met een ander busje verder te reizen naar Salento. Wat een sprookje!! Ik kijk mijn ogen uit hier! Het lijkt wel rechtstreeks uit een film uit Disneyworld, zo mooi! De eerste twee nachten verblijf ik in een eco hostel in Palestina, in een wijk in de bergen, waar veel koffieplantages zijn. Hier in Salento maak ik prachtige hikes van verschillende uren, in ontzettend mooie natuur. Ook doe ik een dagje een koffietour, uiteraard op een zeer authentieke finca. Ik had werkelijk geen idee hoe koffie groeide en hoe dit proces ging. Super interresant allemaal! Met als resultaat een zakje eigen -op het vuur gebrande en gemalen- koffie! Heb ook koffie geplukt maar deze moet nog een hele poos drogen voor hij verder bewerkt kan worden. In deze wijk zie je ook weer hoe mensen zich verenigen om samen rond te komen. De man die onze koffietour verzorgd, doet dit pas een maand of 4. Zijn familie had niet verwacht dat dit zou slagen, gezien hij geen woord engels spreekt, maar juist het authentieke, echte plattelandsgevoel, maakt deze tour tot een zeer bijzondere dag. Geen massatoerisme. Er zijn mooie projecten gaande hier. Zo willen ze binnenkort met de gemeenschap een marktje beginnen hier zodat mensen hun eigen levensmiddelen kunnen verkopen. Allemaal eco. Bij het hotel eet ik de lekkerste jam die ik ooit in mijn leven geproefd heb! Zelf gemaakte ananasjam. Damn die ananassen hier zijn zo zoet. Ik eet trouwens sowieso ontzettend veel lekkere dingen hier. Wat super maf is, want in NL ben ik helemaal niet zo`n zoetkauw, en hier hang ik van zoetigheid aan elkaar! Dat suiker ongezond is, hebben ze hier nog nooit van gehoord volgens mij. Ze doen hier werkelijk OVERAL suiker in. Zo drink ik al jaren geen suiker meer in mijn koffie, maar hier op straat is soms niets anders te krijgen. Dus ik drink met enige regelmaat weer suiker in mijn koffie. Wat wen je daar weer snel aan zeg.

Een aantal van de heerlijke dingen die ik hier eet: Torta de chocolo, een homemade gebakken cake met grof gemalen mais. Overheerlijk. Verkopen ze vaak op straat en in de bussen. Envuelto de maiz. Een soort van Tamales, kennen jullie dat al? Ook weer iets van mais, geen idee hoe het bereid word, word daarna in bananenblad gevouwen, kun je dan thuis opwarmen op het vuur, op een soort brandertje die ze hier werkelijk in elk huishouden hebben om arepas op te bakken. Ook arepas heb ik al zo`n twee keer gemaakt. Met Jessica, mijn Spaanse docente uit Venezuela en met Manuel in Medellin. Schijnbaar ben ik een natuurtalent! :) Ook empanades heb ik in Cartagena gemaakt. De empanades kun je hier de hele dag op straat overal eten, super lekker, vergelijk het met snacks uit de friettent in Nederland. Niet de smaak dan, die is er niet mee te vergelijken. Maar het snacken zeg maar.. Het is vet, je kunt het eten met verschillende ingredienten erin. Maar god, de salsas waarmee je empanades eet, alleen al daarvoor eet ik me kostelijk aan de empanadas! Die salsa zijn zo lekker!! De laatste week (jaja, detoxweek, van alcohol en sigaretten) eet ik me rond aan zoetigheid, zo heb je Merangon, een heerlijk toetjes met een soort van koek, schuim, fruit, room. Geen idee wat ze er allemaal instoppen maar tis zo lekker!  In Medellin maak ik samen met Andres (de buurjongen van Manuel en een nieuwe vriend) Natilla, het toetje wat hier met kerst razend populair is. Zo heb ik nog veel meer heerlijke dingen, ijsjes met fruit die ze dan in zoete room dompelen. Het zijn echte zoetekouwen hier! In de middag ga ik regelmatig voor de menu del dia. Een zeer goedkope maaltijd, die uit rijst, een stuk vlees, of zoals ik meestal doe, ei ipv vlees, bruine bonen, een plakje tomaat en gebakken banaan bestaat. Ik moet heel erg mijn best doen hier om aan mijn groenten te komen. Regelmatig krijg je hier, zowel rijst, als juka, als aardappel op je bord. En bonen! Hoezo een bom koolhydraten!? 

Ik fantaseer de laatste week regelmatig weg over lekkere bruine, zaden en pitten en afbakbroodjes met nederlandse kaas waar ik mijn tanden in zet :) Daar moet ik toch nog even op wachten! Deze ochtend voordat ik Salento verlaat ben ik gauw nog naar de bakker gegaan voor de heerlijk koffiecake. Oftewel, twee dikke plakken. Deze week heb ik mezelf een vrijbrief gegeven om alles te eten wat ik maar wil, als het maar geen sigaretten zijn. Jaja, mijn eeuwige gestop gaat ook hier gewoon door, haha!

Ik zit nu de hele dag in Armenia, wachten tot ik vanavond mijn nachtbus naar Bogota kan nemen. Armenia, een stad waar ik even doorheen gewandeld ben maar waar (voor mij) niets aan te missen valt. Lelijke gebouwen, veel drugs op straat, zelfs overdag al, ook veel zwervers die overal liggen te slapen, maar dat is wel in elke grote stad heel erg hier. Er schijnt een mooie botanische tuin te zijn waar ik misschien nog wel naartoe ga later. Eerst op zoek naar almuerzo, menu del dia!  

Het is een lang verhaal geworden. Helaas weer geen pc waar ik mijn camera kan en wil aanhangen om fotos up te loaden. Zou heel graag plaatjes met jullie willen delen en zal dit dus gauw proberen! Adios chicos! Ik geniet van al jullie leuke reacties! Moet er vaak enorm om lachen! Thx!!!