De vuurdoop!

4 november 2017 - Panama City, Panama

Hola chicos y chicas!

Zo! De eerste dagen zijn achter de rug. En wat voor een dagen! Om maar te beginnen bij het ‘afscheid’ op Schiphol. Dat was intens. We hebben het daarom maar kort gehouden. Ik moest er snel doorheen, anders was het te emotioneel geworden :) het gevoel van de gate doorgaan en er dan echt helemaal alleen voor te staan is onbeschrijfelijk. Tranen weg slikken, maar tegelijkertijd een grote glimlach die doorbreekt op mijn gezicht. 

De vlucht was lang maar is voorbij gevlogen ;) bij aankomst screen ik meteen om me heen, en benader een jongen om een taxi met me te delen. Later vragen we ook nog een stel meiden mee. Meteen low budgetteren! It worked. In het hotel ga ik eerst een uur plat, om daarna op weg te gaan voor een avondmaaltijd. De medewerkers van het hotel vertellen me dat het hier veilig is op straat, dus ja.. Heb honger! Liep ik dan meteen mijn eerste avond in het donker door Panama city. Het voelde idd veilig genoeg. Blijkbaar woont een generaal hier in deze wijk en is er daarom veel beveiliging en is het dus ook een veilige wijk. 

De volgende ochtend aan het ontbijt raak je meteen met ontzettend veel mensen aan de praat. Zoveel reizigers, dat je telkens moet schakelen en zelfs niet meer weet met wie je wat hebt besproken. Alle nationaliteiten. De eerste dag ben ik met twee leuke meiden uit België naar het Panama kanaal gegaan. Mooi hoor! Indrukwekkende historie. Het lijkt erop dat ik zelfs met deze meiden kan aansluiten op de boot naar Colombia. Wauw enthousiasme! Wat gaat dat allemaal makkelijk! In de avond krijgen we het nieuws dat mijn plekje via het reisbureau al is ingenomen door iemand anders. Ai, jammer zeg. Die avond komt het besef kei hard binnen. Ik ben hier alleen en ik moet dus vooral dingen alleen gaan uitzoeken en alleen het vervoer uitpuzzelen en alleen reizen en alles wat er nog meer bij komt.. 

Gisteren heb ik een vrij heftige dag gehad. Mijn gevoel was niet goed, ik was zenuwachtig en onrustig en zelfs depri. Het besef dat ik dit echt allemaal alleen ga doen komt als een mokerslag binnen. Ik ben de hele dag op pad geweest met een stel die erg relaxt en ervaren het continent doorreizen. Ik lucht mijn hart en heb goede gesprekken. Het is allemaal erg logisch dat ik me zo voel! Hebben blijkbaar veel reizigers in de eerste week. Het is ook niet niks!

Overdag zijn we in de oude stad casco viejo, en op dit moment word de bevrijding van Panama gevierd. Vier dagen vakantie en feest voor het land! Lange parades, veel muziek en dans komen voorbij! We eindigen de avond in Hard Rock café Panama, wat zich op de 62e verdieping bevind. Het uitzicht is mindblowing! 

Deze ochtend word ik wakker met gelukkig een veel beter gevoel! Bijzonder hoe dat zo snel kan wisselen. Goed om dat te weten! Ik voel me goed, ik heb er zin in, en natuurlijk word en is het spannend. Its part of the deal :) 

Maandagochtend vertrek ik met een catamaran naar de San blas eilanden. Zo’n 365 prachtige ongerepte eilanden, vele daarvan onbewoond. Op de grotere eilanden wonen de kuna indianen. De Kuna’s beschermen de eilanden om het massatoerisme tegen te gaan. Gelukkig maar. Het schijnt erg mooi en ongerept te zijn en het lukt de Kuna’s om dit zo te houden. Ben benieuwd!

Donderdag kom ik aan in sapzurro. Een plaatsje net over de grens van Panama/Colombia. Mijn reis in Colombia gaat daar beginnen! Heb nu al heel veel zin om daar Spaans te gaan leren. Gesprekken met de meiden die hier in het hotel werken (komen uit Nicaragua) lopen nu al gauw vast. Maar leuk, hun willen Engels leren en ik Spaans. Leuke contacten met de locals. En zo knal ik er al even een heel verslag uit.. tot de volgende!! Ik probeer ook nog wat foto’s toe te voegen, als dat lukt met deze verbinding ;) Adios lieverds!!

Foto’s

12 Reacties

  1. Mascha:
    4 november 2017
    Lieve Marije, wat schrijf je mooi en eerlijk over je gevoelens. Mij heb je! Jij gaat heel veel leuke mensen ontmoeten en mooie dingen meemaken. Ik zie uit naar je volgende 'verslag'. Dikke kus, Bayla Mascha
  2. Marjolein:
    4 november 2017
    Lieve Marije,
    Ik ben het helemaal eens met Mascha. Wat een mooi verslag en openheid, ik leef hier helemaal met je mee.
    Fijn dat je daar zoveel bijzondere mensen tegenkomt, maar je weet het: soort zoekt soort! ♡
    Ik kijk uit naar je volgende verhaal. Heel veel geluk daar
    Dikke kus,
    Marjolein
  3. Jean Janssen:
    5 november 2017
    Marije, geweldig, ik heb veel respect voor je en blijf jezelf. Hartelijke groet, Jean
  4. Annegien:
    5 november 2017
    Leuk om je reisverhaal te lezen! Super stoer dat je daar nu gewoon bent. Ik ben nu alweer benieuwd naar je volgende avonturen. Geniet!
  5. Marieke:
    5 november 2017
    Lieve marij, super leuk en fijn om te lezen hoe het met jw gaat en welke plannen je allemaal hebt de komende tijd. Ik heb het volste vertrouwen dat je je weg zal vinden en volop kan gaan genieten van deze fantastische reis. Hele dikke knuffel xx marieke
  6. Roger:
    5 november 2017
    Hi Marije!
    Gaaf allemaal en leuk dat je nu al veel met reisgenoten doet en deelt. In dat opzicht ben je dus bijna nooit alleen!
    Ik ga lekker meegenieten met je mooie verslagen.
    Groetjes uit IJsland ;)
  7. Jan en jos:
    5 november 2017
    kei mooi en geniet met volle teugen !
  8. Anne:
    5 november 2017
    Het lijkt net weer alsof ik een brief van je krijg. Gaaf voor alle mensen dat ze mogen lezen☺
    Heel veel succes, plezier en genot gewenst.
    Jou kennende komt dat goed.
    X
  9. Ine van Heeswijk:
    6 november 2017
    Hey meisje
    Dat hoort en leest goed. Prachtig verslag. Natuurlijk ook om gave mensen te ontmoeten.zie uit naar je volgende relaas. Ben voorzichtig en geniet.
    Liefs dikke knuffels van ons. Grtj Ine
  10. Mams:
    6 november 2017
    ik vind die draak heel leuk! Xx van Levi.
    Het woordje ik en Levi heeft hij zelf getypt.
  11. Peet Huijbers:
    6 november 2017
    Mooi verhaal Marije.... spannend ook!
    Geniet ervan! En tot de volgende keer....
  12. Mieke:
    9 november 2017
    Knap wat je doet,schrijft, genieten.....mee genieten,liefs en blijf je verwonderen