Saludos!

Afscheid nemen van een bepaalde periode. Van 8 maanden lang (meestal) onbezorgd rond reizen. Doen waar je zin in hebt, op elk moment van de dag. Uitvinden waar je zin in hebt. Wat vind je leuk. Waar word je blij van. Ontzettend veel keuzes maken. Welke richting wil je in. Wat wil je gaan doen. Het was zo'n bijzondere ervaring. Ups en downs, rennen en stilstaan, lachen en huilen, risico's nemen en voorzichting zijn, het mocht er allemaal zijn.

En nu zit ik hier. Een prachtig uitzicht over de zee. Een mooi hotel. Een lange reis naar helemaal het noorden van Peru. Om de tropische zon nog even te voelen. Luieren. Nadenken. Alles laten bezinken. Over precies een week zit ik in het vliegtuig. Terug naar Nederland. Dat zal wel even vreemd zijn en wennen worden. Het gekke is dat ik me er nu bijna niets van kan voorstellen. Het 'normale leven' staat zo ver van me af.

Ik probeer me te bedenken wat ik deze laatste acht maanden allemaal heb gedaan. Tijd om mijn eigen reisverhalen eens na te lezen.

..
...

En dat was genieten. Alle herinneringen weer voorbij laten komen, foto's bekeken, wat is het toch allemaal voorbij gevlogen.

En natuurlijk al jullie reacties. Hartverwarmend om het allemaal nog een keer te lezen. Trouwe volgers, dank jullie wel! Voor al jullie mooie en lieve woorden, jullie steun. Het heeft me, en nu nog steeds, zo goed gedaan. Muchas gracias por todo! 💚

Ik duik elke dag de zee in. De golven zijn hoog en de onderstromingen sterk. Voor de laatste keer deze reis speel ik met de kracht van de oceaan en haar grote golven.

Een week vol gedachtes, vol terug blikken, alle muziek nog eens voorbij laten komen. En woorden, die heb ik op het moment niet zo veel. Of ja, genoeg, maar stilletjes in mij.

Het is tijd. Ik ben klaar om naar huis te gaan. Zeker deze laatste week kan het me niet snel genoeg gaan. Al weet ik, als ik iedereen weer gezien heb en ik zit weer in de dagelijkse werkmolen, ik dolgraag hier weer terug zou willen zijn. Dat gaat gebeuren en het hoort erbij. Maar nu, wil ik gewoon lekker naar huis.

Mooie landen, mooie cultuur, mooie mensen,  swingende muziek, overal en op elk moment van de dag, wat ga ik het allemaal missen.

Mijn vriendin in Lima adviseert me met klem een 'party' hostel voor de laatste nachten. Ik besluit mijn andere boeking te annuleren en nog even een wereld in te duiken die ik tijdens deze reis niet vaak beleefd heb. En wat een goede keuze. Ik ontmoet nog tientallen leuke mensen. Ik dans twee nachten tot in de vroege uurtjes. Gisteren kwam het besef ineens toch volle bak binnen. Neeeeeee het is nu echt voorbij.. Dubbele gemengde gevoelens. Gedachten als, 'ohhh waarom heb ik al deze partyhostels overgeslagen!??' Het is zo leuk en gezellig hier! Nog even de vrije open instelling van alle reizigers ervaren. Dansen. Free life. Mensen die net beginnen aan hun reis, ik die afscheid neem. Wauw wauw wauw. Geweldig.

Een periode diep verankerd in mijn hart. De angst die ik voordat ik vertrok wel eens voelde, is getransformeerd naar grote trots.

Ik heb de kriebels in mijn buik, voor deze laatste reis. Thuiskomen. Morgen slaap ik weer in mijn eigen bed.. Que raro!

It's time.
Het volgende avontuur.
De reis na de reis. Bring.. it.. on..